تبلیغات اینترنتی
کانالهای بسیاری برای رساندن پیام تبلیغکننده به مصرفکنندگان به وجود آمدهاند.کانالهایی که بنا بر حوزه عملکردی و ظرفیتهای بالقوه، نحوه برقراری ارتباط و میزان پیام رسانیشان از یکدیگر متمایز شدهاند.از جمله این کانالها میتوان به تلویزیون، رادیو، رسانههای چاپی، و اینترنت اشاره نمود.تبلیغ کنندگان برای انتخاب یک کانال تبلیغی مناسب جهت انتقال مفاهیم و ایدههای تبلیغاتیشان نیازمند یک شناخت نسبی از کانالهای موجود هستند.زیرا در بیشتر مواقع تبلیغ کنندگان، یک تبلیغکننده هستند و به واسطه یک میانجی یا واسطه، تبلیغ را طراحی و منتشر مینمایند.
در خصوص کانالهای تبلیغی سنتی، با توجه به قدمت زیاد و تعدد استفاده، تبلیغ دهندگان و تبلیغ کنندگان به یک بینش جامع دست یافته و از مزایا و معایب آن به خوبی آگاه هستند.اما اکنون رسانه جدید یا به عبارت بهتر دنیای جدید (دنیای وب)، فراسوی تمامی زیر ساختها و مشخصههای یک انتقالدهنده پیام، پیش روی گیرندگان و فرستندگان پیام قرار گرفته است.زیرساختهایی که به دور از محدودیتهای رسانههای سنتی، مرز بین فرستنده و گیرنده پیام را از بین برده و حدود مالکیت فرستنده پیام را کاهش داده و یا به کلی به گیرنده پیام منتقل نموده است.
رسانهای که با ویژگی بی نظیر تعامل دنیای مجازی را رنگ و بوی تازه بخشیده و تعریف جدیدی از فرایند ارتباطات ارایه داده است.رسانهای که تمامی فرایندها و تراکنشهای یک بنگاه اقتصادی را به کمترین زمان ممکن کاهش داده و از این روی واژههای جدیدی چون فروش الکترونیکی، تبلیغ الکترونیکی، سفارش الکترونیکی، خرید الکترونیکی، پرداخت الکترونیکی، امضاء الکترونیکی، و غیره را جایگزین تراکنشهای غیر آنی معاملات سنتی نموده است.اینترنت، رسانهای است که از نحوه انتشار یک تبلیغ و فرایند اثرگذاری آن تعریفی منحصر به فرد مطرح نموده است.زیرا بر خلاف تبلیغ در رسانههای سنتی که در آن مصرفکننده میبایست جهت یافتن اطلاعات تکمیلی از کالا یا خدمت تبلیغی به وسایل ارتباطی دیگری چون تلفن و یا حضور فیزیکی در بازار متوسل میشد، رسانه جدید و تبلیغ آنی با به موقع کردن این فرایند، راه دست یابی به این اطلاعات را به طور باور نکردنی کوتاه نموده است.
در این خصوص کافی است کاربر بر روی تبلیغ مشاهدهشده کلیک نماید تا با انتقال به وبسایت تبلیغکننده، اطلاعات تکمیلی در اختیار او قرار گیرد.شاید این عمل به نوعی مصداق بارز ضرب المثل “در یک چشم به هم زدن” باشد.می توان گفت اصلی ترین رسانهها تا سالیان متمادی، تلویزیون با ۳۶ درصد، روزنامهها با ۳۵ درصد، مجلات ۱۴ درصد و رادیو با ۱۰ درصد سهم بودند.هر چند تبلیغات اینترنتی درصد کمی از صنعت ۱۲۰ میلیارد دلاری در سال است که به سرعت افزایش مییابد.برای مثال در سال ۱۹۹۵ هزینه تبلیغات اینترنتی در حدود ۴۳ میلیون دلار بود.
این رقم به یک میلیارد دلار در سال ۱۹۹۸ و نزدیک به ۳ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۹ رسید.
تخمین این مبلغ برای سال ۲۰۰۵ حدود ۱۵ میلیارد دلار است.
درج آگهی اینترنی برای کسب و کار شما یا خرید و فروش کالا